Terugblik

Verslag van de voorzitter

Ruim drie jaar geleden is het alweer dat in Utrecht de boekpresentatie van mijn boek ‘Wie is er nou eigenlijk gek?’ uitkwam. Dit was een bijzondere dag welke ik als mijlpaal en omslagpunt beleefde in mijn beladen historie binnen de psychiatrie.

Op mijn 18e werd ik met het krijgen van een DSM label en het voorschrijven van een antidepressivum tot patiënt gemaakt. De stoornistaal van de DSM en het biologisch medisch vakjargon pretendeerde mij toen antwoorden te geven waar ik als getroebleerde adolescent naar op zoek was. Zoekend naar mijn identiteit en de reden van mijn bestaan liep mijn pad door de spreekkamer van de medisch georiënteerde hulpverlener. De levensvragen waar ik mee worstelde werden zonder al te veel verdiepende vragen beantwoord vanuit een medisch paradigma. Mijn op drift geslagen zoektocht naar identiteit en zingeving was volgens dit dogmatisch gevormde perspectief op de werkelijkheid een depressie wat met een antigif behandeld diende te worden. Vol met door wetenschap gevoede overtuigende verkoop praatjes werd mij een biologische oplossing voor mijn veronderstelde problemen gepresenteerd, met de bijbehorende belofte dat dit mij zou genezen en ik me geen zorgen hoefde te maken, omdat uit onderzoek was gebleken dat dit middel (Efexor) erg goed werkte tegen de ziekte (depressie) waar ik aan leed.

Dat dit heel anders bleek te zijn kwam ik pas bijna een kwart eeuw later achter, toen ik langzaam uit de mist van de verdovende en geestdodende middelen kroop en het licht van het leven weer begon te zien. Deze bevrijding had me geconfronteerd met een kwart eeuw leven wat verdwenen was, een lichaam wat zwaar vergiftigd was en dromen van weleer die waren vervlogen of in nachtmerries waren getransformeerd.

Wat was mij overkomen en wat zei dit over het functioneren van de geestelijke gezondheidszorg? Dit waren vragen waar ik in mijn boek antwoorden op probeerde te vinden.

Nu ruim drie jaar later was ik vrijdagochtend om 6:30 samen met mijn levenspartner op weg naar Utrecht voor het eerste symposium van mijn eigen stichting PILL. Een symposium wat zou gaan over betere zorg met minder pillen, over oude gedragspraktijken ten opzichte van nieuwe gedragsprakijken en hoe we die kunnen versterken en verankeren binnen een transitie van een primair medisch neurobiologisch model naar een contextueel-relationeel-temporeel model van psychisch lijden en begeleiden/ behandelen.

Dowload hieronder de hele terugblik.

1.  Hoe beoordeelt u de lezing van Gemma Blok?

     Gemiddelde beoordeling: 8.3

2.  Hoe beoordeelt u het onderdeel dat verzorgd werd door Floortje Scheepers en Ewout Kattouw?

     Gemiddelde beoordeling: 8.5

    3.  Hoe beoordeelt u de lezing van Jim van Os?

     Gemiddelde beoordeling: 8.5

4.  Hoe beoordeelt u de workshop van Remke van Staveren en Irene van der Giesen; ‘Nieuwe gedragspraktijken minder slikken en afbouwen’?

     Gemiddelde beoordeling: 8.2

5.  Hoe beoordeelt u de workshop van Bram van der Leden en Daniël Maij: ‘BijBram, een pragmatische nieuwe gedragspraktijk: minder medicaliseren en meer normaliseren’?

     Gemiddelde beoordeling: 8.1

6.  Hoe beoordeelt u de van Branko van Hulst: ‘Nieuwe gedragspraktijk rond diagnostiek en behandeling van jongeren en kinderen’?

     Gemiddelde beoordeling: 8.8

7.  Hoe beoordeelt u de workshop van Heleen Wadman en Dirk Corstens: ‘Nieuwe gedragspraktijk Peer Support Open Dialogue (POD)’?

     Gemiddelde beoordeling: 8.1

8.  Hoe beoordeelt u de organisatie en opzet van dit symposium?

     Gemiddelde beoordeling: 8.7

9. Hoe beoordeelt u de locatie The Colour Kitchen?

     Gemiddelde beoordeling: 8.5

Quotes uit de evaluaties:

- ‘Ik ben met name geïnspireerd geraakt door de bevlogenheid van de sprekers en publiek. Warm bad’.

- ‘Mij raakte het dat er een morele dimensie zit aan de huidige situatie, waarbij psychiaters meer       pretenderen te weten dan ze daadwerkelijk weten’.

- ‘De kritiek op de huidige (biologische) psychiatrie leeft breed!’

- ‘Inspiratie van mensen die het anders willen - geeft energie’

- ‘Vooral fijn om te zien dat samen niet-weten mag en kan. Daar komen mooie initiatieven uit’

- ‘Er zijn meer diverse mensen bezig zijn met dit onderwerp dan ik aanvankelijk dacht’

- ‘Meer bewustzijn over hoe je psychisch lijden omschrijft’

- ‘Verandering begint buiten de ‘grote GGZ’